دانلود PDF کتاب مرگ یزدگرد بهرام بیضایی

بخشی از کتاب مرگ یزدگرد بهرام بیضایی

نمایشنامه مرگ یزدگرد اثر درخشان بهرام بیضایی، یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های تلفیق تاریخ، اسطوره و درام در ادبیات نمایشی ایران است که با زبانی فاخر و در عین حال روان، مخاطب را به سفری در دل روایت‌های متناقض و چندلایه می‌برد. بیضایی با بهره‌گیری از تکنیک «روایت در روایت»، مرگ آخرین پادشاه ساسانی را از دید سه شخصیت عامی—آسیابان، همسر و دخترش—بازگو می‌کند؛ روایت‌هایی که هر یک حقیقت را به گونه‌ای دیگر ترسیم می‌کنند و در نهایت، مخاطب را با پرسشی بنیادین درباره ماهیت حقیقت، قدرت و تاریخ تنها می‌گذارند. دیالوگ‌های نمایشنامه، با وجود نگارش به فارسی کهن، چنان آهنگین، شاعرانه و گوش‌نوازند که نه‌تنها خواندن، بلکه شنیدن آن‌ها نیز لذت‌بخش است. این اثر، با نگاهی مدرن به تاریخ و ساختاری درخشان، نه‌فقط یک نمایشنامه، بلکه تجربه‌ای فلسفی و هنری است که خواندنش برای هر علاقه‌مند به ادبیات، تئاتر و تاریخ، ضرورتی الهام‌بخش به شمار می‌آید.

معرفی کتاب مرگ یزدگرد بهرام بیضایی

نمایشنامه مرگ یزدگرد نوشته بهرام بیضایی، یکی از برجسته‌ترین آثار نمایشی معاصر ایران است که در سال ۱۳۵۸ منتشر شد و با نگاهی فلسفی، تاریخی و چندلایه به روایت مرگ آخرین پادشاه ساسانی می‌پردازد. داستان در فضایی محدود، یعنی یک آسیاب در نزدیکی مرو، آغاز می‌شود؛ جایی که یزدگرد سوم پس از شکست از اعراب پناه گرفته و در نهایت به طرز مشکوکی کشته شده است. با ورود سردار، موبد و سرکرده سپاه به صحنه، محاکمه‌ای آغاز می‌شود که در آن آسیابان، همسر و دخترش هر یک روایتی متفاوت از ماجرا ارائه می‌دهند. این روایت‌های متناقض، نه‌تنها حقیقت را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برند، بلکه ساختار قدرت، مشروعیت، و روایت رسمی تاریخ را نیز به چالش می‌کشند. بیضایی با بهره‌گیری از زبان فاخر، دیالوگ‌های شاعرانه و تکنیک «روایت در روایت»، اثری خلق کرده که در آن مرز میان واقعیت و خیال، عدالت و قدرت، و تاریخ و اسطوره به‌طرز هنرمندانه‌ای در هم تنیده می‌شود. این نمایشنامه، فراتر از یک روایت تاریخی، بازتابی از بحران هویت، فروپاشی نظم کهن، و پرسشی عمیق درباره حقیقت و روایت‌گری است.

چرا باید کتاب مرگ یزدگرد بهرام بیضایی خریداری کنیم؟

نمایشنامه مرگ یزدگرد اثر بهرام بیضایی، به‌واسطه‌ی ترکیب هنرمندانه‌ی تاریخ، درام و فلسفه، به یکی از آثار ماندگار ادبیات نمایشی ایران تبدیل شده است. بیضایی، به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویسان معاصر، با نگاهی نو و ساختارشکنانه، روایتی چندلایه از مرگ آخرین پادشاه ساسانی ارائه می‌دهد؛ روایتی که نه‌تنها به بازخوانی یک واقعه تاریخی می‌پردازد، بلکه با بهره‌گیری از تکنیک‌هایی چون روایت‌های متناقض، دیالوگ‌های شاعرانه و شخصیت‌پردازی پیچیده، مفاهیمی چون حقیقت، قدرت، عدالت و روایت‌گری را به چالش می‌کشد. انتخاب دوره‌ای حساس از تاریخ ایران—یعنی فروپاشی ساسانیان و آغاز فتوحات اسلامی—به نمایشنامه عمق و اهمیت ویژه‌ای بخشیده و آن را به بستری برای تأمل درباره سرنوشت، هویت ملی و نقش مردم در تاریخ تبدیل کرده است. این اثر نه‌فقط به‌خاطر موضوع تاریخی جذابش، بلکه به‌دلیل زبان فاخر، ساختار دراماتیک منسجم و نگاه انتقادی‌اش به روایت رسمی تاریخ، جایگاهی ویژه در ادبیات نمایشی ایران و حتی فراتر از آن یافته است.